Toespraak van burgemeester Roger de Groot op 4 mei
Op zaterdag 4 mei heeft burgemeester Roger de Groot een toespraak gehouden na de twee minuten stilte bij het monument aan de Prof. Thijsselaan. U kunt de toespraak hier lezen.
Vandaag zijn we hier samen, in stilte en in verbondenheid, om te herdenken en te reflecteren. Het is 4 mei, de dag waarop we stilstaan bij de verschrikkingen van oorlog en de onnoemelijke offers die, waar ook ter wereld zijn gebracht voor onze vrijheid. We herdenken elk jaar, dat de Tweede Wereldoorlog tot een einde kwam. Een oorlog die diepe wonden sloeg in onze samenleving, collectief maar ook persoonlijk, zoals Annemiek Zwarts zojuist in haar gedicht beschreef. Maar die ook de kracht van saamhorigheid en verzet aan het licht bracht.
79 jaar vrede in Nederland, dat werd bevrijd dankzij de onbaatzuchtige inzet van militairen van geallieerde landen en niet te vergeten, de moedige hulp van het verzet. Ook hier in en rond Noordoostpolder. We koesteren de herinnering aan degenen die hun leven gaven voor onze vrijheid en zij die vochten voor een wereld waarin vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid centraal staan. Naast het herdenken van oorlogsslachtoffers staan we vandaag ook stil bij de vredesmissies waar Nederlandse militairen aan deelnemen. Zij zetten zich wereldwijd in om vrede en stabiliteit te brengen, vaak met gevaar voor- of zelfs ten koste van hun eigen leven. Hun inzet verdient onze erkenning en dankbaarheid.
Herdenken is toch vooral terugkijken op het verleden. Maar terwijl we dat doen kunnen we niet blind blijven voor de uitdagingen van het heden. De wereld staat voor nieuwe dreigingen, voor oplopende spanningen die ons herinneren aan de broosheid van vrede. Het is een wat vreemde tegenstrijdigheid dat juist in landen die al decennia vrede kennen, de militaire activiteit toeneemt. We moeten waakzaam zijn en vastberaden blijven om onze vrijheid verdedigen.
Dit jaar is het thema van de herdenking: “vrijheid verteld: opmaat naar 80 jaar vrijheid.". Het is een herinnering aan het belang van het verhaal van vrijheid, van samenwerking, van het delen van verantwoordelijkheden en het ons bewust zijn van onze vrijheden. Daarom is het zo belangrijk dat we de betrokkenheid van onze jeugd vergroten. Zij zijn de toekomstige hoeders van onze vrijheid en democratie. Door onderwijs en initiatieven vanuit de overheid kunnen en moeten we ervoor zorgen dat zij de waarden van vrijheid en rechtvaardigheid omarmen. Vandaag leg ik dan ook een krans samen met Annika, onze jeugdburgemeester, als vertegenwoordiger van de jeugd is onze gemeenten, Om te benadrukken dat het vertellen van het verhaal van vrijheid aan onze jeugd van groot belang is.
Ook dit jaar vliegen een aantal bekende artiesten als Ambassadeurs van de Vrijheid door Nederland. Om op te treden op de Bevrijdingsfestivals. Deze festivals, die zo'n belangrijke rol spelen in het herdenken en vieren van onze vrijheid. Vooral bij de jeugd, want opgesloten in de muziek zit de boodschap dat zij zonder vrijheid en vrede geen festival zouden kunnen bezoeken. Deze festivals hebben het financieel moeilijk gehad, maar dankzij extra steun van de Rijksoverheid kunnen alle 14 festivals dit jaar toch doorgaan. Het is voor ons allemaal belangrijk dat wij het dubbele belang van deze festivals begrijpen. Laten we deze gelegenheden daarom met twee handen aangrijpen om samen te komen, om te genieten van muziek en cultuur, maar ook om samen met toekomstige generaties stil te staan bij de betekenis van vrijheid.
Maar in deze periode, waarin we op veel manieren stilstaan bij onze geschiedenis en de huidige mondiale uitdagingen, moeten we ook erkennen dat er dichterbij huis nog werk aan de winkel is. Het gevoel van vrijheid onder de bevolking neemt af. We maken ons oprecht zorgen over een oorlog. Uit recente cijfers blijkt dat het gevoel van verbondenheid met en verantwoordelijkheid voor elkaar onder Nederlanders afneemt. Steeds minder mensen voelen zich nog geroepen om actief bij te dragen aan de samenleving. Dit is een zorgwekkende trend die we moeten keren. Bijzonder is wel dat juist op 4 en 5 mei Nederlanders zich het meest verbonden voelen met elkaar, meer nog dan op Koningsdag of Prinsjesdag. Laten we daarom uitdragen dat we 4 en 5 mei niet alleen herdenken en vieren maar ook zien als de dagen die symbool staan voor onze verbondenheid met elkaar. Deze dagen herinneren ons eraan dat vrijheid niet vanzelfsprekend is, dat het vraagt om inzet en betrokkenheid van ons allemaal. Het is een tijd om samen te komen, om te delen en te herdenken, om te koesteren wat ons verbindt als samenleving en dat de rest van het jaar niet te vergeten.
Samen met u zet ik me in voor een samenleving waarin vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid voorop staan. Waar we elkaar steunen, waar we verantwoordelijkheid nemen voor elkaar en voor de wereld om ons heen en elkaar erop aanspreken als we dat even vergeten. Alleen zo kunnen we de erfenis van degenen die voor ons hebben gestreden, eer aan doen en samen de uitdagingen van nu tegemoet treden.
Dank u wel.