Kevin - Klantmanager Inburgering
Bij de gemeente werken iedere dag een paar honderd mensen aan een Noordoostpolder waar het prettig wonen, werken en recreëren is. Wie zijn zij? Wat doen ze nou eigenlijk? En wat zijn hun drijfveren? We stellen een van onze collega’s aan je voor.
Kevin en Anjum Javed. Anjum komt oorspronkelijk uit Pakistan en is nu met zijn gezin inwoner van onze gemeente. Hij heeft het inburgeringstraject afgerond en is gestart met een deeltijdopleiding in de zorg. Daarnaast is hij bij verschillende officiële gelegenheden tolk. Zijn vrouw zit nog in het inburgeringstraject.
Gehighlighte tekst: Wie:Kevin Pier (30) uit Emmeloord
Wat:Klantmanager Inburgering
Sinds:2022
“Door mensen goed te laten inburgeren, creëer je gelijke kansen voor iedereen”
Ben je van buiten de Europese Unie (EU) naar de Noordoostpolder gekomen, 18+ en heb je een verblijfsvergunning? Dan moet je binnen drie jaar inburgeren. Grote kans dat Kevin je daarbij helpt. Hij zorgt ervoor dat statushouders direct kunnen meedoen in Nederland én gelijke kansen krijgen. “We willen dat nieuwkomers zich zo snel mogelijk kunnen redden hier. Want door te investeren aan de voorkant, maken ze een goede start en hebben ze straks aan de achterkant minder hulp nodig.’’
Sinds 2022 regisseren en monitoren gemeenten trajecten voor nieuwkomers die moeten inburgeren. Dat zijn volwassenen met een legale verblijfsstatus, die bijvoorbeeld als vluchteling of voor de liefde hiernaartoe zijn gekomen van buiten de EU met uitzondering van Zwitserland, Liechtenstein, Noorwegen of IJsland. Kevin en zijn collega's houden in de gemeente Noordoostpolder toezicht op dat proces en hebben sinds de start twee jaar geleden al ruim 160 inwoners geholpen bij het begin van hun inburgeringstraject.
“Wij zorgen ervoor dat iedereen een traject op maat krijgt dat past bij hun huidige niveau. En we houden vervolgens de voortgang in de gaten. We willen weten of ze tijdens hun inburgering echt op hun plek zitten en of alles lukt. Is dit niet het geval, dan zoeken we samen naar een oplossing.’’
Bij de komst van nieuwe inwoners in de gemeente komt veel kijken. Denk aan de weg naar inburgering, eventuele uitkeringen en bijstand, de aanvraag en uitgifte van officiële documenten of vergunningen. Dit betekent dat verschillende klantmanagers betrokken zijn bij een zaak. “Als klantmanagers denken we met elkaar mee en vullen we elkaar aan. Zo zorgen we samen dat dit proces zo soepel mogelijk verloopt.”
Binnen drie jaar moeten de statushouders de Nederlandse taal op B1 niveau beheersen, zodat ze zich kunnen redden in hun nieuwe thuisland. Daarnaast doen ze stages of hebben ze (vrijwilligers)werk, zodat ze niet alleen de taal maar ook de Nederlandse samenleving leren kennen. Vanuit de gemeente krijgen inburgeraars een traject aangeboden. Toch blijven inburgeraars zelf verantwoordelijk voor de uitvoering en het behalen van zijn of haar inburgeringsplicht.
“Veel nieuwe dingen op hetzelfde moment’’
Inburgeren is een fulltime baan, verzekert Kevin. “Stel je eens voor dat je in een vreemd land komt, de taal moet leren, misschien wel trauma’s hebt, je familie mist, ingewikkelde cursussen moet volgen, werk, kinderopvang en onderwijs voor de kinderen moet regelen en tussendoor ineens een agenda moet bijhouden voor allerlei afspraken met instanties. En hoe doe je dat eigenlijk met zorgverzekeringen en belastingen in een land en een cultuur die je niet kent? Er zijn voor deze mensen soms zoveel nieuwe dingen om op te starten op hetzelfde moment. Doe het maar eens. Statushouders komen letterlijk en figuurlijk van ver.’’
Iedereen wil wel op een manier nuttig zijn, eigen geld verdienen en zijn leven op orde krijgen, is zijn ervaring. “Maar net als bij de Nederlanders die hier geboren en getogen zijn, kan niet altijd alles. De ene nieuwkomer kan zo aan het werk in zijn oude vak als hij of zij de taal beheerst. De ander heeft meer moeite om zijn of haar plek te vinden. En er zijn niet overal oplossingen voor, niet iedereen zal in staat zijn Nederlands te leren of uiteindelijk een baan te vinden. We moeten realistisch zijn.’’ Daarom is het zo belangrijk dat er een inburgeringstraject op maat wordt gemaakt, zegt hij. Dat gebeurt allemaal zo snel mogelijk, legt Kevin uit. “De motivatie gaat namelijk heel snel omlaag wanneer iemand een tijdje stil zit.’’
In een intakegesprek met een tolk wordt de achtergrond van de statushouder in kaart gebracht en op welk niveau hij of zij kan leren. Dat wordt vastgelegd in een Plan Inburgering en Participatie (PIP). Als alles eenmaal geregeld is, houden Kevin en zijn collega's in de gaten of het traject goed verloopt. “Dat doen we via alle samenwerkingspartners, die bij de inburgering betrokken zijn. Daar hebben we elke vier tot acht weken overleg mee.”
Het traject is tweeledig
Aan de ene kant is de taal een heel belangrijk onderdeel. “Statushouders volgen drie dagdelen tot vijf werkdagen per week taalles bij Firda. Maar dat is slechts de helft van het inburgeringstraject. De andere helft bestaat uit participatie. Door (vrijwilligers)werk of stage bouwen ze een netwerk op en leren ze hoe het hier allemaal werkt, bijvoorbeeld via Concern voor Werk. Door dit soort contact leer je de taal trouwens ook sneller.’’ En dan is er ook nog een module waarin nieuwkomers leren over werken in Nederland en hoe ze hun eigen competenties kunnen ontwikkelen. En ze krijgen les over politiek in Nederland, de rol van religie en de rechtsstaat.
Het uiteindelijke doel is een Nederlands paspoort. Maar daar zit volgens Kevin nog veel meer achter. Inburgeren is hard werken, verzekert hij. “Inburgeren is niet zomaar wat en dat is met een reden. Door mensen goed te laten inburgeren, spreken ze de taal en weten ze de weg in ons land. Als wij ervoor zorgen dat nieuwkomers zo snel mogelijk op eigen benen kunnen staan, geven we ze de beste kansen en is er later minder ondersteuning nodig. Zo creëren we gelijke kansen voor iedereen.’’
Menselijk maatwerk
Kevin is opgeleid tot maatschappelijk werker en heeft ook jaren in de zorgsector gewerkt. Daar heeft hij als Klantmanager Inburgering veel profijt van. “We kijken gedurende de jaren steeds mee in iemands leven. Mensen komen ook onderwerpen tegen die niet raken aan inburgering. Het is mooi om ook dan iemand advies mee te geven waar ze wel de juiste informatie of ondersteuning kunnen vinden.”
Hij moet zich bij de inburgering uiteraard houden aan de wet, maar verliest de menselijke kant van zijn werk niet uit het oog. “Soms zijn doelen door hun persoonlijke problemen niet haalbaar voor statushouders. Daar ben ik niet blind voor en ik probeer daar altijd rekening mee te houden.’’
Niet iedereen heeft even veel ondersteuning nodig. “We hebben geregeld inburgeraars gehad die via hun eigen netwerk een stage of werkplek vonden. Bijvoorbeeld door een buurman of de school van de kinderen. Dat is mooi om te zien, ze wachten niet af maar maken er zelf wat van.’’